WEBSHOP
WIE ZIJN WIJ?
CONTACT
NIEUWS / BLOG
Nicolaas Klei in Elseviers Weekblad van 21 maart 2020.
´Een puurnatuurwijnfundamentalist berispte me: dat was geen tekortkoming, dat haar riesling niet naar riesling maar naar verlopen blikappelmoes geurde, dat was karakter. Die rieslinggeur waraan ik en al die andere burgermannetjes gewend waren, dat was een luchtje van het manupulatieve grootkapitaal., het parfum van laboratoriumgisten. Haar riesling, van sulfiet en alle smetten vrij, had het ware, ongerepte aroma, zoals het ooit had geroken tijdens de dageraad voor de zondeval. Of woorden van die strekking. Mijn argument dat riesling ook in vroeger eeuwen al werd omschreven in termen die toch opvallend veel op de huidige proefnotities leken wimpelde ze van haar ivoren toren weg. Maar van deze moezelriesling van Julian Renard werd ze stil. Zonder enige toevoeging, louter ontstaan uit gegiste druifjes, puur en zuiver als het bedauwde ochtendgloren - en toch voorzien van dat hooghartige rieslingbouquet dat doet denken aan het sabelgekletter van een duel bij zonsopgang. Bekoort de militante, getatoeëerde en bebaarde harde kern van het vin-nature-bevrijdingsleger evenzeer als de teerbesnaarde bejaarde liefhebber van het negentiende-eeuwse ochtendmoezeltje en verbroedert beiden´.