De druiven voor deze riesling komen van de grand cru wijngaard "Goldloch". De wijnen van Christine zijn echter op geen enkele manier van toepassing op de grand cru-regels en na vele vruchteloze pogingen, consultaties en verzoeken kon de bureaucratische machine niet anders worden overtuigd. Dus de naam "Goldloch" kon niet op de fles verschijnen.
Natuurlijk weten we wel beter dan dit, maar regels blijven regels. De naam werd Gold Layen, wat verwijst naar haar dorp Burg Layen en de wijngaard.
Het druivensap onderging een extreem langzame en lange gisting, die niet snel leek te stoppen. De wijn rustte bijna twee jaar in het vat totdat Christine besloot dat het tijd was om te bottelen. Een zwaardere fles en een kroonkurk doen het werk, en de wijn heeft een lichte en delicate bruis. Het sap is geweldig. Het heeft complexe aroma's van brioche, walnoten en zelfs wat cacao. Na de eerste ontmoeting vullen een fijne mineraliteit en sappige bitters het gehemelte, en blijven bijna tot de volgende slok bij je.